Niezbędnym uniwersalnym pokarmem dla zwierząt jest ekstrahowana mączka sojowa. Podczas jego produkcji jest około 18-20% oleju sojowego wydobywane ze zmiażdżonej soi pod wpływem ciepła i rozpuszczalnika (związek na bazie heksanu). Następnie usuwa się zużyty rozpuszczalnik, przy czym pozostała ilość nie przekracza maksymalnego dopuszczalnego limitu (do 30 mg / kg) zgodnie z dyrektywą 2009/32 / UE. Tak wytworzona „ekstrahowana śruta sojowa”, która zawiera wysoki udział białka (44–48%) i niski udział oleju (1-2%), jest najczęściej stosowanym surowcem w przemyśle paszowym.

Obecnie nie ma dowodów na to, że produkty zwierzęce (mięso, jaja itp.), które spożywają genetycznie zmodyfikowaną (GMO) mączkę sojową nie powodują problemów zdrowotnych u ludzi. Niemniej jednak zapotrzebowanie na żywność niezmodyfikowaną genetycznie, której głównym źródłem jest soja, stale rośnie.

Ze względu na potrzebę zwiększenia wydajności produkcji pasz i bardziej opłacalnej ekonomicznie produkcji produktów zwierzęcych, na pierwszy plan wysuwa się zwiększenie zawartości energii i strawnych aminokwasów w paszach.

Z nasion oleistych, pełnotłusta „full fat” soja jest jedynym surowcem, który można wykorzystać w dużych ilościach do stworzenia przepisu. Ma wysoką zawartość białka (33-35%), korzystną zawartość niezbędnych aminokwasów i średnią zawartość oleju (18-22%). Ze względu na wysoką zawartość substancji przeciwodżywczych ziarna soi muszą zostać poddane obróbce cieplnej. Istnieje wiele sposobów usuwania wrażliwych na ciepło środków przeciwodżywczych (inhibitor trypsyny i lektyny), ale usuwanie innych środków przeciwżywieniowych, takich jak glicyna i beta-konglicyna jest możliwe tylko przez wytłaczanie, co jest również bardzo kosztowne.